CZAS JEST CIECZĄ

Dorosłym staje się nagle. Nie ma żadnego ostrzeżenia, przygotowania ani poradników jak żyć, żeby sobie tego życia nie spieprzyć. Ulegamy złudzeniom, że czas stanie w miejscu i poczeka, aż spełnimy swoje marzenia. Myślimy po cichu o przyszłości. Jak można ją właściwie zdefiniować i kiedy się zaczyna, skoro właściwie cały czas mamy teraz? Wydaje nam się, że prawdziwe życie dopiero przyjdzie, że to tylko przedsmak.

***

Lista rzeczy, które chcę zrobić w życiu zdaje się nie mieć końca i zamiast maleć wydłuża się tak, że już nie pamiętam co zapisałam na jej początku. Myślę, czy jestem gotowa, żeby dorosnąć, lecz zamiast odpowiedzieć sobie na to pytanie walczę z potworami, które siedzą w mojej głowie. Zawsze w nocy. Nie wiem jak wyglądają, ale dokładnie wiem co do mnie mówią. Odstraszam je stanowczo próbując zasnąć. Mija godzina, dwie, a za nią trzecia. Otwieram oczy zrezygnowana. Wiem, że i tak nie uda mi się dzisiaj zmrużyć oka. Patrzę w sufit. Na suficie wisi lampa. Lampa wisi krzywo. W rogu ściany siedzi pająk, którego nie mam odwagi się pozbyć, więc staram się przyzwyczaić, że i on tutaj mieszka. Czekam na kolejny dzień i liczę na to, że tym razem będę na tyle odważna, by móc skreślić choć jedną rzecz z mojej listy.

 

czas jest cieczą

przelatuje przez palce jak woda.

nie można go złapać, zatrzymać.

najlepiej po prostu płynąć.

nie z nurtem, a prawdziwie

żyć.